ස්වභාවිකව ගොඩ නැගෙන හා පරිණාමය වන ඕනෑම සංස්කෘතියක, එකී සංස්කෘතිය හා එතුලින් බිහි වන ඕනෑම භෞතික හා භෞතික නොවන නිර්මාණයක් අතර සංගත බවක් වෙයි. වෙනත් අයුරකින් කිවහොත් යම් සංස්කෘතියක් තුලින් බිහි වන ඕනෑම නිර්මාණයක් හා දැනුමක් එකී සංස්කෘතියේම ප්‍රතිබිම්භයක් / පිලිබිඹුවක් වෙයි. එම නිර්මාණය හෝ දැනුම එය බිහි වූ සංස්කෘතියේ චින්තනයේ ප්‍රකාශනයක් වෙයි.යම් සංස්කෘතියක් හා චින්තනයක් පදනම් කොට ගෙන ගොඩ නැගෙන ගෘහ නිර්මාණය, සංගීතය, භාශාව කලාව ආදී සියල්ල එකී සම්ප්‍රදායන් තුල ජීවත් වන මිනිසුන්ගේ චින්තන සම්ප්‍රදායෙහි ප්‍රතිබිම්භයක් වේ.
භාෂාව මෙකී නිර්මාණ අතුරින් ඉතා වැදගත් තැනක් ගනී. භාශාව යනු යම් සංස්කෘතියක පිහිටන ජන කොට්ඨාශයකගේ ප්‍රකාශන මාධ්‍යය වන අතර එම නිසාම භාෂාව එකී ජන කොට්ඨාශයේ චින්තනයේ සෘජු පිළිබිඹුවයි. භාශාව යනු සංකෘතියේ නිර්මාණයක් වන අතර සංස්කෘතියද පෙරලා භාශාව තුලින් යම් පමණකට පෝශණය වෙයි. මේවා එකිනෙක සම්බන්ධ වන පදනම වන්නේ චින්තනයයි. භාශාව යනු චින්තනයේම ප්‍රතිබිම්භයක් වන අතර භාශාව තුලින් චින්තයද පෙරලා වෙනස් කරයි. මේවා අතර ඇත්තේ අතිශය සංගත චක්‍රීය සබදතාවයකි. මාක්ස්වාදය තුලද "භාශාව යනු විඥ්ඥානයේ ප්‍රකාශන ස්වරූපය" ලෙස සදහන්ය.
මෙකී අර්ථයෙන් ගත් කල සිංහල භාශාව යනු මෙරට මුල් බැස ගත් බෞද්ධ සම්ප්‍රදාය හා සංයුක්ත චින්තනය මත පදනම් වූ අලංකෘත වූද, යෙදීමෙන් අති පොහොසත් වූ ද, උත්තර මානුශීය සබදතා හා අති උත්කෘෂ්ඨ වූ අචාර ධර්ම පද්ධතියක් ප්‍රකාශනය කරන්නා වූද මාධ්‍යයයි. කලින් සදහන් කල පරිදි භාශාව සංස්කෘතියෙන් පෝශනය වන්නකි. සිංහල භාශාව යනු හුදු වචන ගොන්නක් නොවේ. සිංහල භාශාව පිටුපස "නැන්දලා, මාමලා, බාප්පලා, පුන්චිලා, ආච්චිලා, සීයලා, මද්දු තාත්තලා, ලොකු තාත්තලා" වැනි මානුශීය සබදතාවයන් රැසක් ද ආප්තෝප දේශ, ජන කතා, බෞද්ධ සාහිත්‍ය, ජාතක කතා, ලෝ වැඩ සගරාව, ලෝකෝපකාරය, අතොරක් නොමැති වූ උපදේශාත්මක කාව්‍ය ආදී එකී මෙකී නොකී දහසකුත් ආචාර විධි, සාරධර්ම හා හර පද්ධතීන් රැසක් කැටි කොට ගත් කාරණා දහසක් අඩංගුය
වර්තමාන බොහෝ මුග්ධ දෙමවුපියන් සිය පොඩි එවුන්ගේ මවු බස ඉංග්‍රීසි කිරීමට තැත් කරන්නේ නිශ්චිත දේශපාලනික කාරණාවක් හා සංස්කෘතිමය ආධිපත්‍ය පිලිබද පුහු හීනමානයික හැගීමක් නිසා මිස අන් කාරණාවක් නිසා නොවේ. මෙම මුග්ධ දෙමවුපියන්ට තමන් සිදු කරන රට ගොන් කම ගැන අවබෝධ වන්නේ තවත් පරම්පරා දෙකක් ඉකුත්ව ගිය පසුවය. මෙයින් අදහස් කරන්නේ මවු බස ඉංග්‍රීසි වූවන් නිහීන හෝ ත්‍රාඩ පුද්ගලයන් බැව් නොවේ. නමුත් අධිපරිභෝජනවාදී හා අතිශය පෞද්ගලිකත්වය ඉස්මතු වූ සංකෘතියක් තුලින් බිහිවූ භාශාවක් වන ඉංග්‍රීසිය තුල හා එය පිටුපස පවතිනා ආචාරධර්ම හා හර පද්ධතීන්ද එය බිහි වූ සංස්කෘතියේම පිලිබිඹුවක් පමණි. ඔවුනට සාපේක්ශව ඔවුන්ගේ හර රාමූන්ට සාපේක්ශව එය වැරදි නැත. බටහිර රටක පෞද්ගලිකත්වය ඉස්මතු වී දරුවන් වයෝවුර්ධ දෙමාපියන් හැර දැමීම එතරම් අවුලක් නොවන්නේද, පෙරදිග රටක එය අවුලක් වන්නේද එම නිසාය.
බෞද්ධ සංස්කෘතියෙන් පෝෂණය වූ ශ්‍රේශ්ඨ හර පද්ධතීන්ගෙන් පොහොසත් සිංහල සාහිත්‍යයෙන් ආඪ්‍ය වූ අති අලංකෘත සිංහල භාශාව තමන්ට උරුමයෙන් ලැබී තිබියදී එයට පහරමින් හුදු මාන්නයෙන් හා පුහු හීනමානයෙන් සන්නද්ධව දරුවන් සුද්දන් කිරීමට පොලවේ පස් කමින් වලින් කන අහින්සක මුග්ධ ගොන් බදින කනු වලට කල ගොන්කම සිහි වන්නේ එකී දරුවන් විසින්ම තම තමන් මහලු මඩමට ගාල් කල පසුය. නැතහොත් තමන්ට ඕන කුදයක් ගහගන්නට යයි කියා රටින් තොලොන්චි වී ගිය කලය.
No comments:
Post a Comment